Monster Hunter Tri impressie
Dit artikel is eerder geplaatst op de site g4m3.nl
Als een game uitzonderlijk is of lijkt dan verdient het extra aandacht op G4M3.nl noem het een review als je wilt maar we geven geen cijfers, wel willen we de sfeer en de ervaring van deze titels met je delen. Deze keer is het jachtseizoen geopend voor westerlingen. Wij kunnen aan de slag met Monster Hunter Tri voor de Wii. Wat op het eerste gezicht een vreemde combinatie lijkt, maar deMonster Hunter games (hardcore games) en de Wii (casual doelgroep) blijken een verrassend goede combinatie te zijn.
Blij als een kind dat een kinder suprise ei heeft gekregen schoof ik de glimmende Monster Hunter Tri disk in mijn Wii. Na het gebruikelijk “maak je polsbandje vast” schermpje zie ik een bombastische King Kong dinosaurus in het intro. Hierna mag ik mijn avatar gaan samenstellen. Je kan zoals gebruikelijk bij een console RPG uit wat minder grafische opties kiezen dan ik gewend was op een MMORPG voor de PC. Erg leuk is dat je de keuze hebt uit 12 verschillende stemmen voor je avatar en dat je die uitgebreid kan kiezen. Wat resulteert in 5 minuten lang “Yhaa” “yhii” “whoah” en meer van dat soort videogame gekreun in mijn woonkamer. Na een aantal zeer moeilijke keuzes (neem ik roze of paars haar) stond daar mijn hunter te trappelen om een eilandje te ontdekken.
Wat mij dan weer opviel is dat het intro-filmpje het verhaal van een hunter is die naar het dorpje komt. Dit filmpje eindigt als een goede Japanse RPG met de dorpsbewoners die recht in de camera kijken zodat de speler zich kan identificeren en aangesproken voelt, iets wat initieel ook goed werkte. Ik voelde mij helemaal de bink omdat ze naar me keken met een blik van daar komt de redding. Zodra het echte spel begint sta je ook tussen dat groepje NPC’s maar je blijkt in je onderbroek te staan. Dat zet die vragende blikken toch in een heel ander perspectief, ik heb er hartelijk om moeten lachen in ieder geval.
Een valse start
Maar goed laat het avontuur nu maar echt beginnen, nu moeten jullie weten dat ik al jaren lang MMORPG spellen speel op mijn PC. En mij bekwaam genoeg acht om een console RPG te kunnen spelen zonder op de intro lettertjes te letten. Vrolijk en vol overgave drukte ik op de A knop door scherm na scherm met informatie. Om na ongeveer 10 minuten op een veld te staan, in mijn eerder genoemde onderbroek met een zwaard. Dit allemaal zonder dat ik een idee had wat ik zou moeten doen… misschien toch maar even de handleiding erbij. Na wat te hebben gelezen snapte ik er nog geen snars van en ik besloot een nieuw karakter te maken om te kijken waar ik mij in hemelsnaam doorheen geklikt had. Positief is dat Monster Hunter Tri je de mogelijkheid geeft 6 profielen aan te maken met daarin 3 verschillende figuurtjes. In totaal kan je dus 18 personages aanmaken
Mijn nieuwe figuurtje (nu een dame waardoor er dus 5 minuten dames gegil door mijn kamer klonk, sorry daarvoor buurman) heeft heel braaf elk schermpje met informatie gelezen die de dorpsbewoners aan haar gegeven hebben. En toen snapte ik er langzaam maar zeker ook meer van. Deze dame had de slimheid om wat beschermende kledij te kopen en ze stond dus 30 minuten na haar geboorte in ieder geval niet in haar onderbroek op het veld met monsters. Ik zal de verdere intro quest niet verder beschrijven maar ik ben er 4 uur zoet mee geweest. Na deze 4 uur heb ik een zekere mate van controle over mijn karakter en kan ik al behoorlijke klappen uitdelen aan verschillende soorten monsters. En kunnen nu dus de echte queesten beginnen.
En dit is pas het aller eerste begin van het single player gedeelte van het spel. Na de introductie quest en de tutorial kan je vechten, vissen, vlinders vangen, farmen, minen, wapens maken, armor maken, resources gatheren, koken, verzamelen, onderzoeken, items samenstellen en combineren, fakkels gebruiken om grotten te verlichten, fakkels gebruiken om monsters weg te houden en quests aanvragen en vervullen. En dit is nogmaals alleen de offline single player ervaring.
Multiplayer
Wat kan deze titel online dan? Een groot deel van de game speelt zich online af. Helaas gingen de servers pas op 22 april om 14.00 uur live en ik heb dus nog niet echt een beeld over het online gedeelte van Monster Hunter Tri kunnen vormen. Dat deel van de spelervaring heb ik dus nog niet (uitgebreid) kunnen testen en waarschijnlijk dus ook hierover later meer.
Wel heb ik een vriend uitgenodigd om de split screen arena optie eens goed op uit te testen. Vol goede moed kiezen we een armor set uit. Je kan in de arena mode kiezen uit vier vooraf geselecteerde setjes armor om dan de eindbaas monsters te lijf te gaan om een zo goed mogelijke tijd neer te zetten. We voelden ons helemaal de man toen na 10 minuten het eerste grote monster in het zand van de arena lag. Tot we de tijd zagen die gehaald diende te worden: 2:30. Het 2e monster hadden we in 3 pogingen en uiteindelijk 17 minuten neer, maar die moest in 8 minuten met 2 spelers worden neergehaald. Wat dit zo moeilijk maakt is dat er geen typische videogame systemen zijn gebruikt om aan te geven waar je het monster moet raken. Dit moet je zelf maar uitzoeken, ook is er geen levensbalk die aangeeft hoe erg hij gewond is. Dit is kan je aflezen aan het gedrag van het monster. Dit maakt het lastiger maar wel tot een geweldige ervaring als het monster uiteindelijk wel echt neergaat.
Cultuur
Al lopende in de bizarre wereld van Monster Hunter Tri maak je kennis met verschillende dingen uit de Japanse cultuur, een cultuur die mij persoonlijk erg aanspreekt. Zo is er een biggetje met een luier op de boerderij van mijn dorp die zodra ik haar knuffel (?!) mij gaat aanvallen en daarna wegrent. Er zijn natuurlijk niet alleen mensen in de wereld maar ook katachtige wezens (ja het is een Japans spel) die allerhande klusjes doen. Constant zitten er van die kleine dingen in het spel die mij in ieder geval erg blij maken en duidelijk het subtiele verschil tussen Japanse en Westerse games weergeven.
De besturing van je hunter werkt goed met de Classic Controller Pro, ook omdat Nintendo raad heeft gevraagd bij de makers van Monster Hunter Tri wat het beste was voor hun game met de Classic Controller Pro. Je kan ook een USB toetsenbord aansluiten voor betere online communicatie of de Wii Speak microfoon. Dat alles met als doel om de online gevechten zo goed mogelijk te laten verlopen. Want in tegenstelling tot PC MMO’s is elke slag met je zwaard ook echt een slag met je zwaard.
Conclusie
Monster Hunter Tri biedt op de Wii wat ik verwacht van een Masive Multiplayer Online Role Playing Game (MMORPG) voor de PC. Het is geen spel voor iedereen, het is erg Japans georiënteerd. Er zitten tijdrovende quests in waarbij je uren moet zoeken naar bepaalde stukken steen of huid. Dit kan het wel eens heel saai gaan maken in latere levels. Dit omdat wij westerlingen gewoon met een stuk staal op een lelijk beest willen slaan en niet zoals veel mensen uit Azië uren willen zoeken en grinden naar spullen. Zodra je echter met een vriend op de bank grote beesten loopt kapot te hakken of online op zoek kan gaan naar de grotere monsters dan pas zie je de pracht van de game. Wees bij aanschaf er echter wel bewust van dat de game die je gaat spelen niet makkelijk of vergevend is. Als je een monster niet goed analyseert dan heb je dus met 2 personen 17 minuten nodig om een groot monster tegen de grond te werken. En dit is pas het 2e monster met maar één moeilijkheidsgraad ster… Houdt je echter van samenwerken, en pittige uitdagingen dan is dit een game voor jou.
Ik heb vaak commentaar gehad dat op de Wii niet genoeg goede 3rd party volwassenen spellen aanwezig zijn, of dat de spellen die voor volwassenen zijn net over het randje zijn, door bijvoorbeeld extreem veel bloed of vloeken te gebruiken. Hierdoor voel ik mij niet serieus genomen door de ontwikkelaar en haak ik dus af. Maar nu is het moment dat Capcom me in de tang heeft. Monster Hunter Tri is voor mij de aankomende maand de reden om mijn Wii van stroom te voorzien en het is ook de reden dat ik een Wii Speak gekocht heb. Deze titel is precies wat ik wil van een console MMO. Ik heb pas 10 uur op de teller staan, maar ik weet zeker dat er nog vele uren bijkomen, zowel online als offline. Capcom heeft het prima gedaan, eindelijk een hardcore game voor de Wii die gebruik maakt van alle mogelijkheden die het systeem biedt en daarnaast nog eens echt grensverleggend is voor de console MMO beleving. Was Monster Hunter Tri op een Playstation 3 of een Xbox 360 uitgekomen, dan zou het al een indrukwekkende game zijn, maar juist dat het op de Wii uitkomt maakt het gewoonweg adembenemend.
Pingback: Nieuw In Depth artikelen. « Nintendoblog.nl